CUE5 to piąta generacja robota Toyoty opartego na sztucznej inteligencji, który posiada umiejętność gry w koszykówkę. Już jego poprzednia wersja była na tyle rozbudowana, że maszyna potrafiła wykonywać celne rzuty z różnych pozycji i wygrywać testowe mecze. Wszystko to stało się możliwe dzięki spektakularnym postępom w rozwoju algorytmów AI, zestawu odpowiednich czujników i zaawansowanej konstrukcji robota.
Robot grający w koszykówkę
CUE to seria robotów do gry w koszykówkę, która można powiedzieć, że powstała w czasie wolnym inżynierów zatrudnionych w Toyocie. Po prostu rozpoczęli projekt w celach hobbystycznych i zaskoczyli się sami tym, co udało im się osiągnąć. Robota trzeciej generacji CUE poznaliśmy w listopadzie 2019 roku podczas meczu drużyny Alvark Tokyo.
Prototyp Toyoty wykonał serię rzutów z pozycji za 3 punkty i nie chybił ani razu. Zadanie zostało wykonane ze 100-procentową skutecznością, co zdumiało nie tylko samych inżynierów – bardzo szybko zainteresowała się również prasa oraz social media. Zarządzający Toyotą byli na tyle dumni, że postanowili włączyć ten projekt do oficjalnych działań firmy. I tak, prace nad „robo-koszykarzem” ruszyły pełną parą.
Jak się można domyślać, od tego momentu wszystko potoczyło się niezwykle sprawnie. W zaledwie kilka miesięcy w miejsce CUE3 pojawił się CUE4. Ten model, w odróżnieniu od poprzednika, swobodnie poruszał się po boisku, zajmował pozycję i sam podnosił piłkę z podajnika. Oczywiście przede wszystkim celował do kosza i zaliczył 11 trafień na 25 rzutów.
Piąta generacja robota CUE5 już opracowana
Po generacji trzeciej i czwartej generacji, przyszła oczywiście kolej na piątą – jeszcze bardziej zaawansowaną. CUE5 rozpoczął swoją prezentację od meczu Ibaraki Robots 18 grudnia 2021 roku. Tam oczywiście zademonstrował nowoodkryte umiejętności kozłowania wraz z niezłym celem. Stało się to możliwe dzięki dodatkowym osiom ruchu lewej ręki, które pozostały zablokowane w CUE4. W ten sposób maszyna zyskała płynniejszy, ludzki ruch.
Pojawiły się tu także kamery wbudowane w stopy, dzięki którym robot może znacznie lepiej określać odległość swojej dłoni od piłki i rozpoznawać dokładną pozycję, na której się znajduje.
