Dwa zespoły naukowców pochodzące z Danii i Szwecji opracowały nowy chip, który jest w stanie uzyskać prędkość przesyłania danych dwukrotnie wyższą niż cały internetowy transfer danych! To nowy rekord, który mają zamiar ponownie pobić naukowcy, osiągając finalnie nawet… 100 milionów gigabitów na sekundę.
„Grzebień częstotliwości”, czyli jak uzyskano tak duży przesył
Technika, która pozwoliła na uzyskanie tak dobrego wyniku w prędkości przesyłania danych za pomocą nowego układu i jednego źródła światła laserowego, nazywana jest grzebieniem częstotliwości. Polega na rozdzieleniu poszczególnych fal częstotliwości lasera między sobą. Naukowcy przy użyciu tej metody postanowili wykorzystać laser promieni podczerwonych, co pozwoliło na podzielenie pojedynczego promienia na cały ich zbiór o różnych częstotliwościach i uzyskanie wielokolorowego spektrum.
Dzięki temu możliwe było pomnożenie jednokolorowej wiązki na setki częstotliwości i kolorów, a wszystko to sterowane jest zaledwie jednym chipem.
Unikalne w naszym systemie jest to, że tworzy grzebień częstotliwości idealnie dopasowany do komunikacji światłowodowej – ma wysoką moc optyczną i wykorzystuje szerokie pasmo znajdujące się w zakresie częstotliwości szczególnie przydatnych w komunikacji optycznej.
prof. Victor Torres-Company z Uniwersytetu Chalmersa
Dotychczas zapewnienie takiej prędkości przez tradycyjny sprzęt mogłoby się odbyć przy użyciu 1000 laserów. Nawet naukowców na początku zaskoczył fakt uzyskania takich wyników i szczerze się przyznają, że część parametrów została osiągnięta przez przypadek.
To jeszcze nie koniec!
Badacze nie zaprzestali badań i odkryć. Postanowili stworzyć model, który będzie mógł zbadać teoretyczny przebieg i potencjał uzyskanego już transferu. Wyniki są bardzo zadowalające, a grupy naukowców z Uniwersytetu Technicznego Chalmersa z Göteborga oraz z Duńskiego Uniwersytetu Technicznego z Kopenhagi nie poprzestaną na tym odkryciu. Mają w planie uzyskanie jeszcze lepszych wyników.
„Nasze obliczenia pokazują, że za pomocą jednego chipa wykonanego przez Politechnikę Chalmers i jednego lasera będziemy w stanie przesłać do 100 Pbit/s. Dzieje się tak dlatego, że nasze rozwiązanie jest skalowalne, zarówno pod względem tworzenia wielu częstotliwości, ale także pod względem dzielenia grzebienia częstotliwości na wiele kopii przestrzennych, a następnie ich wzmacniania optycznego i wykorzystywania ich jako równoległych źródeł, za pomocą których możemy przesyłać dane. Chociaż kopie grzebienia muszą być wzmacniane, nie tracimy właściwości grzebienia, które wykorzystujemy do spektralnie wydajnego przesyłania danych.”
Prof. Leif Katsuo Oxenløwe z DTU
