Dzięki wieloletnim testom laboratoryjnym uczenia maszynowego, naukowcom z Uniwersytetu Stanforda udało się opracować zestaw imponujących, zrobotyzowanych butów. Urządzenie wspomagające egzoszkielet zostało ujawnione po raz pierwszy w artykule opublikowanym w Nature, przedstawiającym przełomowe wyniki ze Standford Biomechatronics Laboratory. Wynalazek może złagodzić problemy z poruszaniem się w społecznościach o ograniczonej sprawności ruchowej, jak i osobom starszym.
Pomoc dla społeczeństwa
Jak poinformował Steve Collins, profesor inżynierii mechanicznej, kierujący laboratorium biomechatroniki, egzoszkielet personalizuje pomoc, gdy ludzie normalnie chodzą po prawdziwym świecie. Testy zaowocowały polepszeniem gospodarki energetycznej i sprawiły, że prędkość chodzenia znacznie się poprawiła. Ludzie noszący egzoszkieletowe buty, poruszali się o 9 procent szybciej, zużywając przy tym o 17 procent mniej energii na przebytą odległość.
W celu zaprojektowania nowych butów, przypominających chodzenie, bez 14 kilogramowego plecaka, naukowcy ze Stanford zwrócili się do uczenia maszynowego, aby uzyskać najnowsze postępy w urządzeniach do noszenia egzoszkieletów. Wcześniejsze projekty zespołów bardzo często trafiały na różne problemy związane z wrodzoną różnorodnością i złożonością człowieka.
Dzięki wielu nieruchomym, masywnym emulatorom zbudowanych w laboratoriach, testerzy byli w stanie przechwytywać ogromne ilości energii oraz danych związanych z ruchem. Masa niezliczonych szczegółów dotyczących mobilności została wprowadzona w następnej kolejności do modelu uczenia maszynowego, który przy pomocy butów dostosowuje się do ruchów użytkownika w czasie rzeczywistym.
Przyszłość projektu
Inżynierowie mają wielką nadzieję, że ich wynalazek utoruje nową drogę pomocy w zakresie ruchu zarówno dla społeczności niepełnosprawnych, jak i osób starszych, borykających się z problemami dotyczącymi ograniczonej mobilności. Naukowcy mają również w planach zaprojektowanie dodatkowych modeli, skupiających się na zmniejszeniu bólu stawów oraz poprawie równowagi, a także potencjalną współpracę z inwestorami komercyjnymi w celu masowej produkcji wynalazku dla społeczeństwa.
W rozmowie ze Stanford, jeden ze współpracowników projektu Patrick Slade przekazał, że w ciągu następnej dekady będziemy świadkami tego, jak wszystkie pomysły personalizacji pomocy oraz skutecznych przenośnych egzoszkieletów pomogą wielu ludziom w przezwyciężaniu wyzwań związanych z codzienną mobilnością.
