Model 3D (źródło: Pixabay)
Model 3D (źródło: Pixabay)

Wi-Mesh tworzy wirtualne modele ludzi w 3D, dzięki emitowanym sygnałom Wi-Fi

Amerykańskie zespoły naukowców opracowały system Wi-Mesh, który umożliwi tworzenie trójwymiarowych siatek w oparciu o ludzkie sylwetki. Jakie znajdzie zastosowanie?

Co to jest i jak działa?

Naukowcy z Florida State University i Rutgers University zdołali opracować system, dzięki któremu możliwe jest tworzenie trójwymiarowych siatek reprezentujących ludzkie postaci, co z kolei umożliwi tworzenie modeli obliczeniowych i aplikacji.

System pod nazwą Wi-Mesh, do tworzenia ludzkich siatek w 3D, wykorzystuje urządzenia mające dostęp do łączności Wi-Fi. Dzięki przeprowadzonym badaniom i tworzeniu siatek, możliwe jest uzyskanie takich parametrów, jak powierzchnia ludzkiego ciała, rejestrowanie wzrostu, masy, somatotypu, czyli typu budowy ciała, a także proporcji ciała, rodzaju chodu czy deformacji ciała, mających miejsce podczas artykulacji.

System Wi-Mesh realizuje swoje zadanie dzięki zintegrowanym antenom, które dla celów łączności komunikacyjnych emitują sygnały Wi-Fi. Aby zbadać ludzkie ciało analizowany jest proces odbicia wyemitowanych sygnałów, co pozwala na utworzenie trójwymiarowych siatek ludzkich postaci.

W uproszczeniu proces wygląda tak, że początkowo system szacuje dwuwymiarowy kąt odbicia, kolejno wyodrębnia obrazy 2D, a model typu deep learning konwertuje je na kolejne obrazy 2D, aby móc utworzyć siatkę w 3D.

Wi-Mesh – gdzie mógłby zostać wykorzystany?

Tworzenie ludzkich siatek w trójwymiarze znajduje istotne zastosowanie w powstawaniu wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości, a także w tworzeniu animacji, monitorowania wykonywanych ćwiczeń czy przeprowadzaniu rekonstrukcji i renderowania ciała człowieka w odzieży.

Ludzka siatka tworzona przez system Wi-Mesh (źródło: Konstrukcja ludzkiej siatki 3D wykorzystująca Wi-Fi: Y. Wang, Y. Chen, Y. Ren, J. Yang)
Ludzka siatka tworzona przez system Wi-Mesh
(źródło: Konstrukcja ludzkiej siatki 3D wykorzystująca Wi-Fi: Y. Wang, Y. Chen, Y. Ren, J. Yang)

W porównaniu do tradycyjnych metod, których działanie opiera się o system kamer, realizacja ludzkiej siatki przez Wi-Mesh jest łatwiejsza. Wynika to z aspektu przenikania sygnałów Wi-Fi przez przeszkody, co nie jest realne w przypadku działania kamer, które napotykają problemy z realizacją zadania choćby w przypadku ciemnych lub „workowatych” ubrań.

Dodatkowym plusem tego systemu jest wyeliminowanie czujników i innych sprzętów typu wearable, co znacząco upraszcza użycie. Co najważniejsze, Wi-Mesh może zostać oparty o już stosowane urządzenia emitujące sygnały Wi-Fi, dzięki czemu tworzenie siatek jest tańsze i łatwiejsze do wdrożenia na całym świecie.