Zespół robotyków i biologów ze Szwajcarii i Austrii zbudował zrobotyzowany ul. Urządzenie ogrzewa pszczoły i pozwala na ich badanie.
Nauka w służbie badania i ochrony przyrody
Każdego dnia inżynierowie i naukowcy opracowują technologie i urządzenia zdolne nie tylko do obserwacji, ale tez ochrony fauny i flory. Zwinne pływające i latające drony badawcze, sztuczna inteligencja zdolna do podsłuchiwania zwierząt i ich aktywnej ochrony… wyobraźnia naukowców – ekologów nie zna granic. I dobrze, bo pomocy potrzebuje wiele gatunków, w tym owady zapylające. Na szczęście dla nich – inżynierowie z École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) w Szwajcarii i Uniwersytetu w Graz w Austrii przygotowali robota o strukturze plastra miodu, który pozwoli im przetrwać najtrudniejsze okresy.
Pszczoły miodne są znane z tego, że trudno je badać. Zmieniają naturalne zachowania, jeśli zostaną wykryte jakiekolwiek wpływy zewnętrzne. Jednocześnie są one również niezwykle podatne na zimno. Jeśli temperatura w ulu spadnie poniżej 10° C, pszczoły przestają brzęczeć i wytwarzać własne ciepło i zapadają w śmiertelną śpiączkę.
Zrobotyzowany ul został zaprojektowany tak, aby dyskretnie wsuwał się do istniejącego ula, a w nim centralny procesor koordynował czujniki, wysyłał polecenia do siłowników i dane do zespołu obserwującego z daleka. Dzięki czujnikom termicznym i siłownikom ul był w stanie mierzyć zachowanie pszczół miodnych i sterować nimi, zmieniając lokalną temperaturę.
Dyskretny roboul pomaga przetrwać pszczołom
Testując system na 4000 pszczół, które zachęcili do przeniesienia się do tego zaawansowanego technologicznie domu, zespół był w stanie utrzymać kolonię przy życiu podczas nagłego zimna, kiedy wymarły pobliskie ule. Jednocześnie sterowanie ciepłem w ulu pozwala na ciekawe eksperymenty:
Gromadząc dane na temat pozycji pszczół i tworząc cieplejsze obszary w ulu, byliśmy w stanie zachęcić je do poruszania się w sposób, którego normalnie nigdy nie robiłyby w przyrodzie zimą, kiedy mają tendencję do skupiania się razem, aby oszczędzać energię. Daje nam to możliwość działania na rzecz kolonii, na przykład kierując ją w stronę źródła pożywienia lub zniechęcając do dzielenia się na zbyt małe grupy, które mogą zagrozić jej przetrwaniu.
Francesco Mondada, szef Mobile Robotic Systems Group, członek zespołu badawczego
Więcej o robotycznym ulu można przeczytać w oficjalnej publikacji naukowej zespołu.
