Pinball przypominający ogromną instalację artystyczną została wystawiona w Muzeum Banku Centralnego Meksyku. Gra ilustruje zasadę sytuacji ekonomicznej podwójnej zbieżności potrzeb.
Rozrywka i nauka przy wsparciu technologii
Granie to jedna z najpopularniejszych metod spędzenia wolnego czasu, czego dowodem są choćby rosnące rynki i zyski ze sprzedaży gier. Niedziwne – przy wsparciu nowoczesnych technologii dzięki grom jesteśmy w stanie zwiedzać morskie głębiny, doświadczać zdarzeń których nigdy nie przeżyliśmy, oraz uczyć się w ciekawy i angażujący sposób. Co się jednak stanie, gdy artysta po MIT zechce stworzyć ekonomiczna symulację? Powstanie twór aspirujący do miana jednaj z najbardziej skomplikowanych gier na świecie.
Dual Coincidence został zbudowany dla Museo Banco de Mexico, aby zilustrować zasady sytuacji gospodarczej zwanej podwójną zbieżnością potrzeb. W tym scenariuszu opartym na systemie barterowym, dwie strony posiadają dobro lub usługę, które chce druga strona.
Gra dla pięciu graczy obejmuje pięć pól gry w pinball. W centrum instalacji znajduje się Exchange Matrix, wykorzystujący sześć obracających się karuzel do przenoszenia piłek z jednego pola gry na drugie. Nad macierzą wymiany znajduje się moduł, który wyświetla wynik każdego zawodnika za pomocą podświetlanych paneli akrylowych, a także odtwarza muzykę za pomocą 25 dostrojonych metalowych dzwonków.
Gra w ekonomię zamknięta w 5 stołach
Pięciu graczy reprezentuje członków małej społeczności, z których każdy odgrywa określoną rolę – jeden robi jeden produkt, drugi dostarcza inny, trzeci zawodnik jeszcze inny produkt itp. Gdy indywidualnie grają w pinball, gromadzą piłki reprezentujące towary, które dostarczają.
Aby jednak rozgrywka mogła być kontynuowana, okresowo potrzebują niektórych towarów dostarczonych przez innych ludzi. System ostrzega ich o tym fakcie, podświetlając przycisk „Wymień teraz” na swoim polu gry.
Niezwykle złożona konstrukcja obejmuje 17 komputerów (obsługujących około 12 000 linii kodu), sześć serwosilników, 10 czujników optycznych, 12 enkoderów obrotowych, 35 czujników indukcyjnych, 75 przełączników, 115 siłowników elektromagnetycznych i 704 kanały oświetlenia. Budowa kosztowała łącznie 300000 dolarów.
Chcę, żeby obcy ludzie rozmawiali ze sobą i żeby istniał ten nieprzewidywalny element społeczny, w którym do gry wchodzą osobowości ludzi. Właściwie chciałem, żeby to było trochę chaotyczne – tak naprawdę nie możesz zagwarantować, jak to się potoczy. Jeśli ktoś nie mówi tym samym językiem co ty, a ty próbujesz koordynować z nim handel… cóż, masz ciekawe doświadczenie, o którym możesz coś powiedzieć.
Andy Cavatorta, autor gry
Gra dostępna jest dla chętnych w muzeum przez nieokreślony czas, a o samym procesie konstrukcji można dowiedzieć się więcej na oficjalnej stronie projektu.
